Ματια μου

Ματια μου πρασινα ομορφα που εισασταν για μενα το φως ο παραδεισος μου μη 'αφησετε να φυγω...
Εσυ που εισαι για μενα ο Φαρος μου η αγκυρα μου εδω θα μεινω ματια μου μ'ακους τον κοσμο τον ειδα τον χορτασα ..
Εσενα θελω ματια μου να βλεπω οταν ξυπναω..
Χρονια σε εψαχνα χρονια σε περιμενα και να που φανηκες σαν το ουρανιο τοξο μετα απο μια καταιγιδα .
Προσπαθω να μαζεψω τα κομματια μου μα δε σε αφηνω..
Μη με φοβασαι ματια μου χρονο θελω μονο..
Εισαι καθε σκεψη μου μη με ξεχνας ματια μου να μ'αγαπας και εσυ οπως και εγω
Να με προσεχεις ματια μου οσο χαμηλα και αν εχω πεσει
Μαθε με να ονειρευομαι
Μαθε με να γελω
Μαθε με να ακουω τη μελωδια της ψυχης σου
Μαθε με πως ειναι να νιωθεις ασφαλης
Μαθε με πως ειναι να δινεις και να περνεις
Μαθε μου να περπατω..
Μαθε μου να κολυμπω στα βαθια νερα χωρις να με ριξεις μεσα σ'αυτα
Μαθε με να αγαπαω

Φευγω

Φευγω μ'άκους?
Θαμε οτι ποτε δε μπορεσα να ειμαι μαζι σου...

Φευγω μ'ακους?
Θα μαζεψω τα κομματια μου και θα τα ενωσω παλι απ'την αρχη..

Φευγω μ'ακους?
Επιτελους θα ονειρευτω..

Φευγω μ'ακους?
Θα φτιαξω ξανα τα φτερα μου θα πεταξω..

Φευγω μ'ακους?
Θα ταξιδευσω σε τοπους που ποτε δεν πηγα..

Φευγω μ'ακους?
Θα ξενυχτησω με φίλους..

Φευγω μ'ακους?
Θα γελασω οσο δε γελασα τοσα χρονια μαζι σου..

Φευγω μ'ακους?
Θα ψαξω αλλου να βρω αυτο που ποτε δεν βρηκα σε σενα..

Φευγω μ'ακους?
Μη μαφησεις να φυγω..

Σ'αγαπαω μα φευγω μ'ακους..?

...Ποσο μου λειπεις..

Έχω κάποια βράδια να σε δω και περιμένω μέσα μου ένα άλογο τυφλό αγριεμένο
μη καπνίζεις τόσο σ’ αγαπώ και να προσέχεις
μη σε πάρει όνειρο λευκό και να μη τρέχεις

Πόσο μου λείπεις πόσο μου λείπεις

Ένα τηλεφώνημα προχτές μη μου αλλάζεις
πάγωσε στα χείλια ο καφές μη με ξεχάσεις
μια φωτογραφία δυο διπλά και στην υγειά σου
δυο τσιγάρα όπως μια φορά κι όλα δικά σου

Πόσο μου λείπεις πόσο μου λείπεις…

Πέρασαν δυο μήνες σε ζητώ και με πονάω
κόλλησαν οι δείχτες στο κενό και πού να πάω

Πόσο μου λείπεις
έχω κάποια βράδια να σε δω και περιμένω
πόσο μου λείπεις
μέσα μου ένα άλογο τυφλό αγριεμένο

Πόσο μου λείπεις πόσο μου λείπεις…

Βασίλης Παπακωνσταντίνου και Τάνια Κικίδη

Ετσι ειμαι εγω- Ηρω

Δε θυμάμαι
ούτε το βλέμμα των ματιών σου
ούτε το σχήμα των χειλιών σου
δε θυμάμαι

Μα φοβάμαι
την αύρα σου τα πρωινά
που θα με παίρνει αγκαλιά
αυτό φοβάμαι

Έτσι είμαι εγώ
και δεν μπορώ
ούτε και θέλω ν' αλλάξω
Έτσι είμαι εγώ,
να σ' ονειρεύομαι μου ειν' αρκετό
Έτσι είμαι εγώ
ένα χαμόγελο για σένα θα φυλάξω
άλλωστε σου το χρωστώ
έτσι είμαι εγώ

Δε θυμάμαι
δεν έχει χρώμα η σιωπή
μόνο ένα γεια κι ένα γιατί
αυτό θυμάμαι
Μα φοβάμαι
κάθε σκέψη μου κρυφή
στη δική σου θα οδηγεί
αυτό φοβάμαι